1391/02/23شنبه

من میدونم که امروز چه روز بزرگیه ولی چون هنوز کوچولوام کاری ازدستم برنمیاد.مسیولیتشو به مامان وبابا واگذار کردم تا بزرگ شدم جبران کنم.

اول یه تبریک کوچولو برای مامان خوبم

مامانم به مناسبت روز مادر منو برد پارک وکلی باهام بازی کرد.به نظر مامان سمانه شادی وخوشی من بهترین هدیه اس.وچون مامانم عاشق گله امروز این پستو براش گلباران میکنیم.پس این هدیه رو از طرف من بپذیر مامان گلم.

اونجا روببین

.

.

.

یه عالمه رز سفید که مامان سمانه دوست داره.

این قشنگتره؟

یا این؟

یا برگهاش؟

به نظر من همشون قشنگن.یادمه مامانم اولین بار که به گلها دست زدم برام توضیح داد که چیدن گلهای پارک ومحوطه های زیبا کاری شده اصلا اخلاقی ودرست نیست.پس اون خانومه ............................

با مامانی کلی بازی کردیم:

سرسره بازی

صخره نوردی

دنبال بازی

و

تاب بازی

که به دلیل نداشتن کمک عکاس فقط از تاب بازی عکس داریم.

ومن خیره به دور دستها

از مامان به محمد رهام:

الهی قربون اون نگاه وتفکر عمیقت برم.اگه دوربین دستم نبود حتما میچلوندمت.فدای خودت وحرکات پر از نمکت.

آخه قربون اون دستای کوچولوت برم این گره زدن انگشتهات یعنی چی؟

گُل....!!!!!!!!!!!

ومن درتعجبی عمیق از سخن مامان:

از دور که می آمدیم دیدم که یه خانوم خودش گل چید وداددست بچه اش ومن متعجب شدم.مگه مامان نگفت این حرکت خیلی بده ؟؟ومن گفتم شاید امروز گل چینی آزاده وبه سمت گلها رفتم.حالا چرا مامان مثل همیشه نیست؟؟چرا به جای اینکه میخوام یه کار جدید انجام بدم ذوق کنه وتشویقم کنه،نهی ام میکنه.............

چهره مامان متفکرانه اس اگه گفتید به چه می اندیشد؟؟؟؟

دغدغه های تربیتی من................که همه جامعه در اون سهیم اند.

از مامان به محمد رهام:

عزیزکم چون از زبون تو نقل کردم شاید این پست خودستایی محسوب بشه ولی سعی کردم کمتر از یک درصد عشقی که خودم به مادرم دارم رو در مقام خودم بنویسم.

وبرای مادر گلم:

فرشته مهربون وبا گذشتی که در هیچ کجای دنیا همتایی ندارد.دلسوزترین وغمخوارترین مادر دنیا.مادری که هر چه تلاش میکنم در محبت باز هم ازمن جلوتر است.مادری که از وقتی مادر شدم حتی یک بار هم بدون شرم نتوانسته ام در چشمان پر مهرش نگاه کنم بی آنکه تصویر زحمات کودکی تا حالم با سرعت از جلوی دیدگانم عبور کنند.واز خدای بزرگ برایش طول عمر وسلامتی آرزو مندم.

وتقدیم به مادرعزیزتر ازجانم

جا داره از مادر همسرمم که برای همسرم بسیار زحمت کشیده تقدیر وسپاسی فراوان داشته باشم.از راه دور میبوسمش